FC Utrecht O17 verbleef tussen 12 en 21 december in Ghana, waar het de Tamale Utrecht Football Academy (TUFA) bezocht. Dagelijks dede twee jongens van dit elftal verslag van hun belevenissen op het Afrikaanse continent. Onderstaand een verslag van de dag van de terugvlucht naar Nederland, geschreven door Emre Bal en Emilio Prieto y Gorgosz.

“Dag 9 van onze trip was een lekker rustig dagje. We moesten om 09.00 uur verzamelen om te ontbijten, daarna hadden we vrije tijd tot 11.30 uur. Meerdere van ons gingen een partijtje tennissen.

Nadat wij verzameld hadden in de lobby, gingen wij met z’n allen door naar de vader van Jesse Afriyie . Hij heeft een hotel/restaurant in Accra en we waren daar uitgenodigd om te gaan lunchen.

Toen wij eenmaal geluncht hadden, gingen we met door naar een kindertehuis waar we een rondo gingen spelen en wat kleren en speelgoed hebben achtergelaten. In het kindertehuis worden verschillende kinderen opgevangen in de leeftijd van 9 tot 14 jaar die, als het tehuis er niet zou zijn, waarschijnlijk op straat zouden leven. In het tehuis krijgen ze structuur en regelmaat aangeboden in het dagelijks leven, daarnaast wordt voor scholing en dagelijkse maaltijden gezorgd.

Ons werd duidelijk gemaakt dat niet altijd grote hoeveelheden geld nodig zijn om iemand zijn leven positief te beïnvloeden. Zo was daar bijvoorbeeld Charles, die als schoenpoetsjongen op straat leefde en via de organisatie die ook het tehuis runt met een microkrediet een eigen leven heeft opgebouwd. Acht jaar geleden werd in de buurt waar hij woonde een meisje gevonden die op een vuilnisbelt was achtergelaten. Hij twijfelde op dat moment geen seconde om zich over haar te ontfermen en nu is hij de trotse vader van een gezonde achtjarige dochter. Een jongen die vijftien jaar geleden nog op straat leefde, is nu een trotse vader met een goede toekomst in het vooruitzicht!

Na het bezoek aan het tehuis stapten we de bus in om naar het vliegveld te gaan. Vanwege de kerstdrukte die op gang was gekomen, waren we al iets aan de late kant en moesten we van het tehuis direct naar het vliegveld.

De chauffeur kwam er echter achter dat er iets mis was met de koppeling van de bus. Het gevolg hiervan was dat we snel kleine busjes (de zogenaamde tro-tro’s) moesten regelen die ons naar het vliegveld konden brengen. Samen met een pick-up truck voor onze koffers, waarbij een beveiligingsman bovenop de koffers is meegereisd.

Maar, het zat ons niet mee. We kregen te maken met een flinke file op de weg die ons naar het vliegveld zou brengen. Na wat sluiproutes met flinke snelheid kwamen we echter alsnog bij een kruispunt waar het helemaal vaststond. Er was geen beweging in het verkeer te krijgen. Na bemiddeling van Thomas, onze reisleider, liet een politieagent ons het kruispunt oversteken in de richting van een groot afgesloten hek. Dat hek bleek de achteringang van het vliegveld en na wat heen-en-weer gepraat ging het hek voor ons open. Nu konden we via de landingsbaan van het vliegveld naar de hoofdingang rijden.

Zodoende kwamen we gelukkig op tijd op het vliegveld aan. Daar hebben we onze koffers ingecheckt en onze gatenummer gevolgd. Op het moment van schrijven, zitten we in het vliegtuig die ons naar Amsterdam moet leiden. We hopen dat we veilig aankomen en dat wij onze meegenomen verhalen kunnen vertellen aan onze familieleden en vrienden. Een leuke, grappige en hele leerzame trip gehad in Ghana. Dit maak je zelden mee in het leven!”

Voor meer informatie kan gekeken worden op de site www.clublinking.nl en op deze website.