Als je denkt aan de voetbalclub FC Utrecht denk je aan voetballers, Stadion Galgenwaard, veel geld en een rollende bal, maar deze club heeft ook een keerzijde. Waar de mannen met alle vier de kenmerken geassocieerd kunnen worden, kan het vrouwenelftal zich alleen vinden in spelen met een bal. Maar gelukkig zijn er vrijwilligers, zoals Hennie van Laaren (70).

Sinds een jaar is het vrouwenteam uit de organisatie van FC Utrecht gezet en verder gegaan als de stichting “Vrouwenvoetbal Utrecht”. Met amper geld in de kas en geen glamourleven weten zij zich toch staande te houden in de Eredivisie. Hoe? Natuurlijk met een enorm hart voor de sport, maar voornamelijk door de inzet van veel vrijwilligers.

Eén van die belangrijke vrijwilligers is Hennie van Laaren. Als 70-jarige FC Utrecht supporter ging hij vorig jaar mee naar de stichting om de meiden van het team te helpen. Hij is verantwoordelijk voor het materiaalbeheer van het team, support ze langs de lijn tijdens elke wedstrijd en zorgt dat de sportkleding van de dames elke keer weer fris en fruitig klaar ligt. Hij vouwt zelfs alle shirts en broekjes nog netjes. Iets wat volgens de dames niet eens zou hoeven.

Speelster Sabina Verheul: “Hennie is echt onze grootste fan. Zonder hem zouden wij altijd vieze kleding dragen, omdat we zelf maar amper tijd hebben om te wassen. Hij vouwt zelfs als onze kleding nog op voordat we het veld op gaan. Of dit nu een training of een wedstrijd is. Iets wat voor ons niet eens zou hoeven, aangezien we ons daarna toch meteen in het zweet werken. Maar stiekem is het wel fijn. Hij kan echt de hele dag voor ons in de weer zijn en haalt een stukje stress voor ons weg. Wij moeten het bij onze stichting echt hebben van mensen zoals Hennie.”

Zelf vindt Hennie het helemaal vanzelfsprekend wat hij doet. “Ik ga ’s morgens naar de club en dan gooi ik de eerste was er in. Dan loop ik even een rondje en drink ik een paar kopjes koffie en klets met de mensen die er op dat moment zijn. Als de was klaar is, stop ik deze in de droger en geniet ik van nog een paar kopjes koffie en werk ik wat dingen bij. Voordat de dames elke dag aan het eind van de middag bij de club komen, zorg ik dat hun kleding gevouwen klaar ligt. Dit verdienen ze gewoon. Door de splitsing met de club FC Utrecht zijn ze wellicht een beetje buitenspel gezet, maar als team zeker niet. Ze spelen wel op topniveau en daar ben ik trots op. Daar hoort goede verzorging bij. En als ik op mijn leeftijd zo mijn steentje bij kan dragen, doe ik dat met liefde voor FC Utrecht en vooral met liefde voor de meiden.”

Bron: CampusBlog Hogeschool Utrecht