De kerstboom staat en de oliebollen lonken. Siebe Horemans vertelt vlak voor de laatste wedstrijd tegen PSV van afgelopen zondag, over Europese avonturen en zijn goede vriend Matisse Didden.
Het FC Utrecht Topsportcentrum Overvecht. Het mediateam van FC Utrecht heeft een vergaderruimte omgebouwd tot een winterwonderland. De kerstboom is opgetuigd, er liggen cadeautjes en overal branden lichtjes. In het midden van dit winterse tafereel staat een stoel en een camera. Het is die tijd van het jaar: de kerstboodschappen worden ingesproken.
Na vriendelijke woorden van Hoofdtrainer Ron Jans en een Feliz Navidad van Miguel Rodríguez, is het de beurt aan Siebe Horemans. Als een volleerd acteur staat zijn tekst in één take erop. Daarna vraagt hij de cameraman of hij nog speciaal voor teamgenoot Matisse Didden een video mag opnemen. “Matisse, vriend”, begint hij. “Ik zit hier door jou. Jij bent een afspraak vergeten en dus mag ik hier de boodschappen inspreken. Gelukkig voor de mensen ben ik daar ook veel beter in dan jij. Ik zie je snel.”
De verdediger en de andere aanwezigen schieten in de lach. Niet in de laatste plaats omdat iedereen in deze kleine kerststal weet hoe hecht de band tussen de Belg en zijn ploeggenoot is. Horemans en Didden zijn naast collega’s ook goede vrienden. “We komen uit dezelfde omgeving”, legt Horemans uit. “We hebben hetzelfde accent en staan hetzelfde in het leven. Matisse is een lieve jongen, talentvol ook. Buiten het voetbal kijken we graag samen series en films. We hebben net The Hobbit gezien. Voor januari moeten we weer iets nieuws bedenken.”
Giménez
Didden heeft zich de afgelopen maanden aan het grote publiek laten zien: een speler voor de toekomst. Horemans is met zijn 27 jaar al een ervaren kracht. Dat we vandaag met hem zitten voor deze FC Today is dan ook geen toeval. 2025 is zonder twijfel het jaar van Siebe Horemans. Dit seizoen miste hij, tot afgelopen week, slechts 45 minuten. Tussen 24 juli en 15 december speelde Horemans maar liefst 28 officiële duels. In heel 2025 kwam hij tot 46 wedstrijden*, vrijwel altijd als basisspeler.
Geconfronteerd met zijn eigen statistieken beaamt ook de bescheiden back dat het een goed jaar was. “Het is ergens best snel gegaan”, blikt hij terug. “Vanaf januari begon ik beter te spelen. Daarvoor voelde ik me ook goed, maar toen kwamen er doelpunten en assists bij. Uiteindelijk wordt iedereen afgerekend op statistieken.”
Samen met Souffian El Karouani traint hij veel op zijn voorzetten. “Vrijwel elke training. Het is een dun lijntje: vanaf januari vielen ze wel. Teamgenoten maken ze, of niet. Dat bepaalt of jouw naam terugkomt op het wedstrijdformulier. Een assist of doelpunt geeft voldoening. Dan is je bijdrage direct zichtbaar.”
Toch kijkt Horemans verder dan cijfers. “Nog belangrijker is wat we als team hebben gedaan. Volgens mij hebben we veel wedstrijden gewonnen. Een historisch puntenrecord én kwalificatie voor de groepsfase van de UEFA Europa League. Daar kijk ik met een goed gevoel op terug.” Het was een bijzonder jaar, met bijzondere wedstrijden. Horemans begint direct over de twee thuisoverwinningen op Ajax.
“Maar achteraf bezien was een ander duel misschien nog mooier”, mompelt hij. “In januari begonnen we uit bij Feyenoord. Een wedstrijd die veel mensen zich herinneren, omdat we wonnen en omdat Seb (Sébastien Haller, red.) terugkeerde. Ik stond links centraal achterin. Dat was best een uitdaging. Weet je nog wie mijn tegenstander was? Santiago Giménez. Geen verkeerde spits.”
Hij lacht. “In België ben ik op die plek begonnen, maar ik speel al jaren aan de rechterkant. Mijn linkerbeen gebruik ik normaal gesproken vooral om uit bed te stappen. Maar die wedstrijd liep het goed. We wonnen in De Kuip en ik bleef overeind als linker centrale verdediger.”
Servette FC
Het was het begin van een mooie reis. Met Horemans in de basis eindigde FC Utrecht als vierde in de Eredivisie. Normaliter een positie die recht geeft op de groepsfase van de UEFA Europa League, maar dit jaar niet, omdat Go Ahead Eagles de beker won. “Op dat moment baal je daarvan”, zegt Horemans. “Je wilt meteen die groepsfase in. Maar als je nu terugkijkt, was het een geweldig avontuur. Die voorrondes hadden hun charme. Ik ben in landen geweest waar ik anders nooit zou komen.” Ook het samen reizen speelde een rol. “Met je teamgenoten onderweg zijn, samen in een hotel verblijven: dat doet veel voor de onderlinge band.”
De Europese voorrondes hadden een bijna magische uitwerking op Horemans. Dit was waar hij als jonge jongen van droomde. We herinneren ons het uitduel in Mostar, waar Jans de Belg samen met El Karouani op de bank liet beginnen. Een zeldzame wissel, die zichtbaar impact had op zijn humeur.
“Als voetballer wil je alles spelen”, zegt Horemans nu. “Uiteindelijk viel ik in de rust in en wonnen we met 2-0. Thuis tegen FC Sheriff Tiraspol had ik zelf een hoofdrol, met twee doelpunten en een assist. Maar Servette-uit vond ik ook bijzonder. Dat was de sterkste van de drie tegenstanders, en daar scoorde ik ook. In dat duel hebben we de groepsfase veiliggesteld.”
Het hoofdtoernooi, met tegenstanders als FC Porto, Nottingham Forest en Olympique Lyon, was een geweldige ervaring. “Maar we hadden meer punten kunnen en misschien ook moeten pakken. We hebben onszelf onvoldoende beloond.”
PSV
Na de jaarwisseling krijgt het Europese avontuur een vervolg. Horemans treft zijn landgenoten van Genk en gaat nog op bezoek bij Celtic. Twee uitgelezen kansen om alsnog punten te pakken. Eerst wacht nog één krachtmeting: PSV. “De afgelopen maanden zijn zwaar geweest, maar voor een thuiswedstrijd tegen PSV hoeft niemand zich op te laden”, stelt Horemans. “De laatste van 2025, dat zegt genoeg.”
Na vandaag is het tijd om even gas terug te nemen. Een korte vakantie, want op 2 januari staat de eerste training alweer gepland. “Even weg leek me lekker”, zegt Horemans. “Maar dat is lastig rond de kerstdagen. Je wilt iedereen weer zien. Bovendien is het duur. Ik vind het vooral fijn om terug te gaan naar België, naar vrienden en familie.”
In de wandelgangen viel al te horen dat hij mogelijk een teamgenoot tegen het lijf loopt. Horemans lacht. “Je doelt vast op Matisse. Bij ons in de buurt is een grote kerstmarkt. Ik kan niet beloven dat we elkaar daar niet nog een avondje treffen.”
