'Ik koos voor het leven'

19 december 2024

Hoe is het nu met... Prince Rajcomar?

Bijna overal waar hij kwam, scoorde Prince Rajcomar aan de lopende band. In Utrecht lukte dat de aanvaller niet. Een kwestie van verkeerde timing, denkt de spits twintig jaar na dato: voor FC Utrecht was hij als tiener in 2004 misschien nog niet helemaal klaar. Tegenwoordig brengt Rajcomar via zijn voetbalschool en als assistent-jeugdtrainer bij Fortuna Sittard zijn voetbalkennis over op een volgende generatie. En maakt hij doelpunten in België, speciaal voor zijn zoontje.

Wat de Prince Rajcomar van nu, 39 jaar oud, de Prince Rajcomar zou adviseren die op 19-jarige leeftijd Fortuna Sittard verruilde voor FC Utrecht? “Leef iets meer voor het voetbal. En teer niet alleen maar op je talent”, vertelt de geboren Maastrichtenaar. “Maar ook: ga niet zo snel weg bij FC Utrecht. Want dat kan ik met de kennis van nu wel zeggen: ik ben er te vroeg vertrokken. Dat had ik niet moeten doen. Als ik nóg eerlijker ben: misschien had ik toen ik in 2004 de kans kreeg om het voor mij vertrouwde Fortuna Sittard en Limburg te verruilen voor Utrecht, ook wel niet zo snel moeten toehappen toen de FC zich meldde. Ik had moeten afwachten, want er was meer belangstelling; Feyenoord, AZ, RSC Anderlecht. FC Utrecht werd als eerste concreet, en ik tekende direct.” En dan, na een kort stilte: “Maar ja, achteraf praten is makkelijk, hè?”

Praten over een voetballoopbaan: er was een korte periode waarin Rajcomar dat deed in de voltooid verleden tijd. Zijn kicksen? Opgeborgen had hij ze. Maar anno 2024 maakt voormalig Nederlands jeugdinternational Rajcomar ‘gewoon’ zijn doelpunten weer. Met KRC Peer speelt hij in de Tweede Provinciale B, in Belgisch Limburg. Tegen ploegen met prachtige namen zoals Vlug en Vrij Stokkem, KFC Hamont 99 en AS Niel United. “Mijn zoontje van drie is helemaal gek van voetbal. Het lijkt me mooi als hij me een keer kan zien scoren, dacht ik afgelopen zomer. Dus ging ik op zoek naar een club, en met succes: KRC Peer. En wat denk je? Ik geniet daar met volle teugen. Alle wedstrijden speel ik er. En ik heb er al een stuk of tien in liggen. Op ervaring en kwaliteit kom ik ondanks mijn leeftijd tegen al die jonge tegenstanders die ik tegenover me heb nog steeds een heel eind, hoor! Mijn zoontje is er elke wedstrijd bij. Voor hem doe ik dit. Laatst, thuis op de bank, maakte ik een moment mee dat me diep raakte. Hij kwam naar me toe, zomaar uit het niets, en zei: ‘Papa, je hebt echt goed gevoetbald.’ Dat ontroert me.”  

Geweldige club, verkeerde timing
Een groot talent is Rajcomar begin deze eeuw. Bij Fortuna Sittard breekt hij door in het betaalde voetbal. Na vijftig partijen in de Eerste Divisie stapt de tiener over naar Eredivisionist FC Utrecht. “Het plan was: het eerste jaar rijpen, het tweede jaar er staan. En eerlijk is eerlijk: ik kreeg in mijn eerste seizoen ook echt kansen. Viel regelmatig in, stond soms in de basis en gaf een assist in de gewonnen wedstrijd om de Johan Cruijff Schaal”, blikt de aanvaller terug. “Maar ik had het op persoonlijk vlak moeilijk. Ik was jong, woonde ver van huis en verloor rond die periode ook mijn opa. Dat maakte veel impact op me. Had de club me meer en beter begeleid buiten het veld, dan was het misschien anders gelopen. Maar ik moet ook naar mezelf kijken: ik leefde er misschien ook niet genoeg voor. Toch kwam het er bij de vertegenwoordigende Nederlandse elftallen wél uit. Daar scoorde ik aan de lopende band. Wat overeind blijft, is dat ik FC Utrecht een geweldige club vind, met een geweldige aanhang. Alleen de timing, die is achteraf gezien niet goed geweest.”

FC Utrecht verhuurt Rajcomar tijdens zijn tweede contractjaar aan FC Den Bosch. Een seizoen later vertrekt de spits uit Stadion Galgenwaard en begint hij aan wat later blijkt een enorme wereldreis. De goalgetter, die international wordt van Curaçao, verdient als voetballer de kost in IJsland, Hongarije, Thailand, Roemenië, België en Duitsland. “Wat dat betreft heb ik een fantastische loopbaan gehad. Het is een weegschaal, hè? Aan de ene kant heb je het sportieve aspect, aan de andere kant het genieten van het leven. Als ik meer voor mijn sport had geleefd, was ik als voetballer verder gekomen. Maar ik besloot het anders te doen. Ik koos voor het leven. Daar wilde ik maximaal van genieten. En dat heb ik gedaan!”

De volgende generatie
Wie tegenwoordig op een doordeweekse dag op de jeugdaccommodatie van Fortuna Sittard naar een training van het Onder 19-team gaat kijken, ziet Rajcomar als assistent-trainer op het veld staan. “Ik run een eigen voetbalschool, ben assistent-trainer van Fortuna Sittard Onder 19 en houd me bij Fortuna Sittard bezig met de ontwikkeling van de high potentials in de jeugdopleiding”, somt de oud-speler van FC Utrecht zijn werkzaamheden op. “Dat ik deze rol mag vervullen bij de club waar het voor mij als profvoetballer allemaal begon, vind ik heel mooi. Ik ben heel dankbaar voor deze kans en denk dat ik er goed in ben mijn ervaringen en mijn boodschap over te brengen op jonge jongens. De randvoorwaarden zijn top voor die gasten; dat was in mijn tijd bij Fortuna Sittard trouwens ook al zo.”

Foppe de Haan, René Trost en Rick Adjei zijn coaches met wie Rajcomar als speler een fijne band had. “Mensenmensen”, typeert Rajcomar ze. “En ook met bijna al mijn trainers in het buitenland klikte het goed. ‘Doe wat je wil, als je in het weekend maar maximaal presteert’, zeiden die vaak tegen me”, vertelt de ex-prof. “Daar voelde ik mij het beste bij. In Peer zit ik ook lekker in mijn vel. ‘Verwacht verdedigend niet te veel van me, maar aan de bal ga ik het verschil voor je maken’, heb ik de trainer daar aan het begin van het seizoen beloofd. Het spelen voor KRC Peer bevalt zo goed, dat ik er denk ik nog wel een jaartje aan vastplak. Het geeft ook na al die jaren nog altijd zo veel voldoening als je een tegenstander het bos in stuurt of als je een goal maakt. Dat gevoel kan ik voorlopig nog niet missen!”