Lees mijn verhaal

Ik vind het geweldig om FC Utrecht aan te moedigen. Ik was het afgelopen half jaar bij alle thuiswedstrijden in Stadion Galgenwaard! Elke week rende ik met veel plezier rond in een shirtje van FC Utrecht tijdens alle wedstrijden die ik keek en bij al mijn eigen voetbalpartijtjes. 

Maar op een koude dag in december hoorde ik iets waar ik een beetje sip van werd. “De winterstop begint!” zei de trainer. “Geen wedstrijden meer voor een tijdje.”
“Wat? Geen voetbal?” dacht ik verdrietig. Ik keek om me heen in het stadion. Het grasveld lag er verlaten bij, de tribunes waren stil en leeg. “Wat moet ik nu doen zonder voetbal?”

Ik besloot niet stil te zitten. “Ik ga op avontuur!” riep ik dapper. Ik deed mijn warme FC Utrecht-sjaal om en sprong naar buiten de sneeuw in.

De eerste plek waar ik naartoe ging was het park. “Misschien vind ik hier iets leuks om te doen,” dacht ik. En ja hoor! Ik zag kinderen die aan het sleeën waren. “Mag ik meedoen?” vroeg ik. “Natuurlijk!” riepen de kinderen. Ze gaven mij een slee en daar ging ik, zoefend van de heuvel af. “Woehoe! Dit is net zo leuk als scoren!” riep ik blij. Mijn wangen werden rood van de kou en van het plezier.

Na het sleeën zag ik een bevroren vijver. Kinderen waren aan het schaatsen! “Dat wil ik ook proberen!” zei ik enthousiast. Ik kreeg een paar schaatsen en ging gelijk het ijs op. Schaatsen bleek best moeilijk. Meteen kukelde ik om en lag ik met mijn pootjes op het ijs! “Oeps!” giechelde ik, terwijl ik overeind krabbelde. Na een paar pogingen ging het steeds beter. “Kijk mij eens!” riep ik trots, terwijl ik een rondje maakte.

Toen de zon begon onder te gaan, bedacht ik dat ik ook iets wilde maken. Ik ging met mijn pootjes in de sneeuw aan de slag. Ik rolde grote ballen en stapelde ze op elkaar. “Kijk, een sneeuwpop!” juichte ik. Ik gebruikte een wortel als neus, takken voor de armen en gaf de sneeuwpop een FC Utrecht-sjaal. 

Blij liep ik terug naar het stadion. Mijn avontuur had mij laten zien dat er zoveel leuke dingen zijn om te doen in de winter, ook al was er even geen voetbal. “De winterstop is helemaal niet saai!” zei ik tegen mezelf. “Er is altijd wel iets leuks te doen als je op avontuur gaat.”

Ik sliep na deze lange dag heerlijk. Ik droomde over sleeën, schaatsen en sneeuwballen… én natuurlijk over het moment dat ik weer het veld op mag rennen en weer kan juichen voor FC Utrecht.