“De wedstrijd tegen FC Twente is nu (het gesprek vindt dinsdag plaats, red.) twee dagen geleden. Vaak voel je ’t twee dagen na een wedstrijd ’t meest, hè. Maar ik voel me goed. Ondanks het feit dat het een heel, héél zware wedstrijd was. Als je na acht minuten met een man minder komt te staan, weet je dat het vanaf dat moment vooral tegenhouden is, en weinig zélf voetballen. Dan moet je knokken en hopen op dat ene kansje. Dat Richairo Zivkovic kon scoren uit een rebound van een schot van mij, daar was ik blij mee. Ik schoot de bal goed in; hard, tussen de palen en onder de lat. We deden het als team goed in Enschede. Daar 1-1 spelen, met tien man, dat is niet verkeerd. Daar mag je best trots op zijn.
“De gym, daar kun je me tegenwoordig vaak in vinden. De slotfase van vorig seizoen moest ik aan me voorbij laten gaan vanwege een blessure. Op hét cruciale moment was ik geblesseerd. Dat heeft me aan het denken gezet. De knop moest om. Kijk, je kunt een blessure nooit helemaal uitsluiten. Maar je kunt er wel voor zorgen dat je lichamelijk topfit bent, dat het dáár nooit aan ligt. Als je dan toch een blessure oploopt, kun je jezelf niets verwijten. Dat ik vorig jaar de eindfase van het seizoen miste, inclusief de bekerfinale en de play-offs, heeft me pijn gedaan. Je gaat dan de bron zoeken, kijken naar jezelf. Goed eten, voldoende slaap pakken; al is dat soms lastig met twee jonge kinderen. Maar dat kun je dan compenseren door topfit te zijn. Pavel Nedved, die de meesten vast wel zullen kennen van Juventus, zei ooit: ‘Ze kunnen me op techniek pakken, ze kunnen me voorbij spelen, maar ik kom tien keer terug. Op conditie pakt níemand mij.’ Na elke training ging hij aan de slag, loopjes maken. Ryan Giggs, hetzelfde verhaal! Die speelde gewoon Champions League-voetbal als 38-jarige. Dat kan alleen als je lichamelijk topfit bent.
“Tegenslag, zoals ik vorig seizoen had, moet niet tégen je werken. Je moet het in je voordeel gebruiken. Die pijn die ik toen voelde, die wil ik niet nog een keer voelen. Je wilt alles meemaken, van het begin tot het eind. ‘Voetballers hebben een luizenleventje’, hoor ik mensen weleens zeggen. Echt niet! Je moet er veel voor laten om te komen waar je nu bent, en je moet er nóg meer voor laten om verder te komen. Dat is mijn overtuiging. Denk jij dat Cristiano Ronaldo na een wedstrijd even langs de Mac rijdt? Natuurlijk niet! Die is dan al meteen bezig met de volgende wedstrijd. Als je er alles voor doet en laat, voel je je fitter. Ik merk het nu ook. Je kunt dan echt losgaan in het veld. Ik zit in een goeie flow. Ik wil zo doorgaan en belangrijk blijven voor het team.
“De ploeg draait goed. Waar het team goed presteert, daar kan het individu excelleren en glinsteren, hè. Kijk, ik ben bijvoorbeeld ook afhankelijk van Willem Janssen, die me goed neerzet. Van Nacer Barazite, die tussen de linies aanspeelbaar is. Van Sébastien Haller, die me vrij kan zetten. Je hebt elkáár nodig. Voetbal is een mooie sport. Het is een teamsport. Als het team draait, kan het individu het verschil maken. De ene week is dat dan de ene speler, een andere week een andere.
“Feyenoord-thuis, daarvoor moeten we scherp zijn. Ik ben ervan overtuigd dat we ze een lastige middag kunnen bezorgen. Met alle respect van de wereld voor Go Ahead Eagles, maar als die ploeg Feyenoord kan verslaan, kunnen wij dat ook. Alle teams in de Eredivisie zijn te verslaan. Ik heb Eagles-Feyenoord gezien. Go Ahead vrat zowat het veld op. Met die instelling moeten wij ook het veld in gaan. Voetballen kunnen we. Het gaat erom: hoe graag wil je die pot winnen? Ieder team heeft z’n sterke en zwakke kanten. Feyenoord moeten we goed analyseren. Hun sterktes moeten we neutraliseren en hun zwaktes moeten we blootleggen. Ik heb er een goed gevoel over. Als we doen wat er van ons gevraagd wordt, is het héél lastig om van ons te winnen.”