Seizoen 1981/1982. 34 wedstrijden gespeeld, 17 gewonnen, 5 gelijk, 12 verloren. 39 punten. Doelsaldo: 56 - 38. Eindstand: vijfde. Dit is het verhaal dat hoort bij seizoen 1981/1982.
Het internationale hoogtepunt in de geschiedenis van FC Utrecht is de overwinning op de Hamburger Spiel Verein op 17 september 1981. In de voorbeschouwingen wordt de wedstrijd omschreven als een duel tussen een miljoenenploeg en de ‘zeven stuivers uit Utrecht’. Trainer Han Berger berekent dat zijn hele ploeg zo’n 350.000 gulden heeft gekost. De grootste Duitse krant Bild schat de kans dat HSV de volgende ronde haalt dan ook op negentig procent. Het weerwoord van de Utrechters: ‘Het enige wat klopt in Bild is de datum.’ Ernst Happel is trainer van HSV, Günter Netzer manager en Franz Beckenbauer de bekendste speler. Door blessures speelt hij beide keren niet.
Wereldreddingen
Aad Mansveld (37, FC Den Haag) is na het vertrek van Joop Wildbret en Willem van Hanegem de ervaren kracht. Leo van Veen speelt pas zijn eerste duels in de Europacup en ook voor Jan Wouters, Jan van den Akker, Jan Monster en Bert Gozems is de kennismaking met de Duitse miljonairs de eerste Europese ervaring. Als je dan met 1-0 wint in het hol van de leeuw mag de kurk van de fles. Doelpuntenmaker Willy Carbo: “We stonden negentig minuten met de rug tegen de muur. Hans van Breukelen was die avond niet te passeren. Hij heeft wel twintig wereldreddingen verricht.”
Het internationale hoogtepunt in de FC-geschiedenis wordt twee weken later echter gevolgd door het dieptepunt. De return wordt gespeeld in Arnhem op het sportpark van Vitesse. De opgefokte sfeer in het stadion slaat over op de spelers. HSV wint met duidelijke cijfers: 6-3. Voor straf moet FC Utrecht twee Europese thuisduels afwerken op een veld verder dan 150 kilometer van de Galgenwaard.
Veemarkt
Naast Joop Wildbret (Seiko Hongkong) en Willem van Hanegem (terug naar Feyenoord) verdwijnen ook Ben Rietveld (FC Wageningen), Henk van der Vlag (Veendam) en Jan van Staa (Heracles) van de loonlijst. Gevoetbald wordt op een terrein bij de Veemarkt, waar de toeschouwersaantallen laag zijn: gemiddeld 5.471. De prestaties op het veld zijn voortreffelijk. PSV en Feyenoord worden beide verslagen met 2-1. Alleen van Sparta wordt verloren. Voor de thuiswedstrijd tegen Ajax wijkt de ploeg uit naar het Olympisch Stadion in Amsterdam. Het wordt een doelpuntenfestijn: 3-5 in het voordeel van Ajax.
Voor de derde maal is de vijfde plaats in de eindstand goed voor Europees voetbal. FC Utrecht bereikt ook de finale van de beker, een dubbel tegen AZ. Thuis wordt met 1-0 gewonnen (doelpunt Jan Wouters). In Alkmaar gaat de ploeg met 5-1 onderuit. Kees Kist scoort driemaal. Ton du Chatinier en Leo van Veen kijken in het gips toe.
Kwartetten
De financiële positie is beroerd. De club vraagt surseance van betaling aan. Kees Werkhoven en zijn bestuurders worden gedwongen af te treden. Mr. Willem Kernkamp keert terug als voorzitter ad interim. De spelers nemen met pianist Jaap Dekker een grammofoonplaatje op (‘We geven het niet op’) en gaan met kwartetten langs de deur. Hans van Breukelen overhandigt 66.000 handtekeningen aan wethouder Pot met het verzoek aan de gemeente bij te springen.
De uitwedstrijd tegen FC Den Haag wordt 22 november zes minuten voor rust gestaakt door scheidsrechter Thomas na het afgaan van een vuurwerkbom. Pas in maart wordt de wedstrijd uitgespeeld. Aad Mansveld staat dan weer onder contract bij FC Den Haag.
Tekst: Ton de Ruiter
